Long time ago

Hallo daar lieve luitjes,

Inmiddels al weer 4 weken na mijn vorige reisverslag. Ondertussen heb ik dus ook alweer 2 klasjes gezien op mijn stage. De Shining Stars (5/6-jarige) en de Terrific Tigers (4-jarige). Ik ben de eerste twee weken begonnen bij de Shining Stars. Ik kan hierbij zeggen dat ik het erg lastig vond om iets te leren in deze klas. Dit is namelijk maar een klasje van 7 leerlingen, waar al twee teachers bij aanwezig zijn. Daarbij komt dat de leerlingen al erg zelfstandig zijn en dus geen hulp meer nodig hebben. Ook had ik het gevoel niet helemaal betrokken te worden door de teachers en ik wist zelf ook niet zo goed welke taken ik kon oppakken. Na twee weken ben ik naar de Terrific Tigers gegaan. Hier voelde ik mij gelijk al meer op mijn gemak. Het is een groep van 12 leerlingen, dus ik kon wel weer wat betekenen in de klas. Ook heb ik nog een aantal keren bij een andere klas geholpen, vanwege ziekte van een co-teacher.

Deze week was onze stagedocent vanuit Nederland in Istanbul. Op dinsdag zijn we dus lekker uit eten gegaan om even bij te kletsen en al wat algemene stagezaken te bespreken. Op woensdag hebben we allemaal een individueel gesprek gehad waarin we ons stageplan met haar hebben besproken. Ik heb naar aanleiding van dit gesprek besloten om twee opdrachten te schrappen en twee opdrachten groter te maken, waardoor ik al mijn beroepstaken straks kan aantonen. Woensdag hebben we allemaal een individueel gesprek gehad met Seyda (stagedocent) en Colette. In dit gesprek heb ik de leiding op me genomen en Colette verteld wat ik wil gaan doen en hoe ik dit wil realiseren. Colette zei dat ze mijn stageplan nu een stuk beter vond klinken, door die twee grotere opdrachten. Verder heb ik ook nog feedback gehad vanuit de teachers. Ze zeiden dat ik me goed met de kids kon mengen en dat ik goed initiatief toonde, al mocht dit nog wel wat meer. Ik ben deze week ook (na de observatie van Seyda) tot het besef gekomen dat ik dit initiatief ook kan en mag tonen. Ik vond dit eerst heel lastig, omdat elke teacher anders werkt en dus ook op een ander moment ingrijpt. Hierdoor is het voor mij lastig om te zien wanneer ik volgens de teacher wel of niet zou moeten ingrijpen. Vanaf nu ga ik proberen in te grijpen wanneer ik zelf denk dat dit nodig is. Is het toch niet nodig? Dan kan de teacher mij dit vertellen. Vrijdag is Seyda nog even bij ons appartement langs geweest en hebben we samen geluncht. Vervolgens nog een gezamenlijk gesprek en individueel gesprek gehad. Het was erg fijn om Seyda even hier te hebben, die duidelijkheid voor ons kon scheppen en ons verder kon helpen in onze professionele en persoonlijke ontwikkeling.

Dan nu de verhalen van mijn vrije tijd de afgelopen 4 weken.

In het eerste weekend is Remco bij mij langs geweest. Vanwege de recente bomaanslag hebben we het niet aangedurfd om naar de drukke plekken te gaan, zoals: Taksimplein, Sultanahmet en Grand Bazar. Wel zijn we lekker uit eten gegaan, naar Kadiköy (aziatische kant) gevaren en hebben we lekker geshopt. Ook hebben we samen lekker serie gekeken. Dit was trouwens ook het weekend dat we een jaar samen waren, dus extra fijn om dat bij elkaar te zijn! Toen Remco in de taxi naar het vliegtuig was gestapt, hebben mijn huisgenoten me opgevrolijkt door me te dwingen mee te eten van de paastafel. Ania (uit Polen) had een aantal Poolse en Turkse gerechten gemaakt (ze is de vriendin van mijn huisgenoot Berkay). Ook waren er nog andere Polen die ook een bepaald Pools gerecht hadden gemaakt. Donna en Rosan hadden lekkere Hollandse pannenkoeken gemaakt.

In het tweede weekend zijn we wezen stappen, in de Circusclub Istanbul. Dit was een feest georganiseerd door de organisatie van onze huisgenoot Berkay. In deze club was een ballenbak, photobooth, spiegeldoolhof en van die lekkere hangstoelen. Natuurlijk was er ook een dansvloer, maar ik was het grootste deel van het feest te vinden in de ballenbak. Weer even helemaal kind zijn, zo leuk!

Het derde weekend hadden we een tripje naar Izmir, Pamukkale en Efeze. We vertrokken donderdag om 23:00. Vervolgens hebben we een reis van ongeveer 8 uur naar Izmir gehad. Gelukkig heb ik in de bus best goed kunnen slapen. Omdat er een hele groep had afgezegd, waren er aardig wat plekken vrij en had ik dus 2 stoelen voor mezelf. Rond half 8 kwamen we aan in Izmir. Hier hebben we eerst wat ontbeten, waarna we een stuk langs de boulevard hebben gelopen. Hier kwamen we bij een bekende klokkentoren uit (sorry het was nog erg vroeg, dus meer weet ik ook niet). Na Izmir zijn we naar ons hotel gereden. Dit was zeker nog zo'n 2 à 3 uur rijden. Ons hotel was in Kusadasi, mooi langs de zee. Het was nog wel wat gedoe met de hotelkamer, omdat deze niet helemaal schoon was. De badkamer was niet schoongemaakt en daarnaast lagen er haren op mijn bed. En iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik een hekel heb aan loszittende haren. Donna en ik zijn vervolgens naar beneden gelopen om te vragen of ze er iets aan konden doen. Hij zei dat hij de schoonmaakploeg zou bellen en hen zou laten schoonmaken. 'Mooi, geregeld', dachten we. Niet dus. Toen we thuis kwamen zagen we dat er nog niet schoon was gemaakt. Uiteindelijk hebben we in de kamer naast ons mogen douchen. Toen ik zei dat ik ook een schoon bed wilde, gaf hij mij de sleutel van deze kamer, en had ik dus lekker een kamer voor mezelf. Met de volgende dag precies hetzelfde verhaal. Bed was niet schoongemaakt, ik weer naar beneden, en kreeg weer de sleutel van die andere kamer. Goed geregeld! Op de dag van aankomst, hebben we eigenlijk alleen op het strand gelegen. Het was zo'n 29 graden, dus dit was helemaal prima! Ik had me ingesmeerd met factor 50 (nog even voor de zekerheid), maar zodra ik thuiskwam, zag ik dat ik totaal niet verkleurd was. TOTAAL NIET. Met 29 graden. Niet verkleurd. 3 uur in de zon. Dus die factor 50, dat begrijpen jullie wel, gebruik ik niet meer. 's Avonds hebben we gegeten in het hotel en daarna zijn we nog een cocktail gaan drinken met nog een Nederlands meisje, ontmoet tijdens deze trip. De volgende dag gingen we richting Efeze. Hier hebben we eerst het huis van Maria gezien. Ook hebben we een wens opgehangen aan de wensmuur. Vervolgens zijn we naar Efeze zelf gereden. Efeze is een oude Griekse handelsstad. Dit is een van de grootste archeologische opgravingen. We zijn met een gids door deze oude stad gelopen. Ik vond het erg indrukwekkend en interessant. Hij heeft ons ook dingen verteld als: waar komt de slang van de geneeskunde vandaan en hoe het gekraai van de haan is 'ontstaan'. Nadat we Efeze hadden gezien, zijn we richting Sirince gegaan. Dit is een klein plaatsje dat bekend staat om zijn wijn. We hebben hier dan ook een wijnproeverij gedaan. Vervolgens hadden we nog ongeveer een uur vrije tijd. Tijdens deze vrije tijd besloten wij een stukje te lopen, totdat een oud vrouwtje ons wenkte. Ze zei iets over photo en maakte het gebaar dat we mee moesten komen. Wij zijn achter haar aan gelopen, uit de toeristische drukte richting een rustige plek met van die kleine, schattige huisjes. Op een gegeven moment liep ze ergens een tuin in en wenkte ze ons mee te komen. Ze wilde ons haar huisje laten zien. We moesten onze schoenen uitdoen en mochten plaatsnemen op het tapijt, op de grond. Je kunt je haast niet voorstellen hoe klein dit huisje was. Ik denk dat het zo'n 6 m2 was. Hier stond een hele oude TV, een klein keukenblok, een tafeltje en er lag dan een tapijt. Wij denken dan ook dat zij gewoon op dit tapijt slapen (heel hard). Ze vroeg ons of we Cay (Turkse thee) wilden. Hierop moesten wij helaas antwoorden dat we hier niet genoeg tijd voor hadden. Ze liet ons nog een aantal dingen zien die zij gefabriceerd had. Zo had ze een klein bosje van die gele, opgedroogde bloemetjes. Deze gaf zij aan mij. Vervolgens haalde ze ook nog een tasje met zelf gehaakte katjes tevoorschijn. Aangezien ik mijn katje Joost erg mis, wilde ik er graag een van haar kopen. Dit accepteerde zij dan ook en nu heb ik een heel mooi, bordeaux rood met blauw en oranje en wit katje met mooie kraaloogjes! Deze zal mij altijd doen denken aan het lieve oude vrouwtje. Na Sirince zijn we terug naar het hotel gegaan. Donna, Rosan en ik zijn vervolgens uit eten gegaan. Hierna zijn we snel ons bed ingedoken, want we zouden de volgende dag alweer om 9 uur vertrekken (wat overigens natuurlijk niet zou lukken, omdat er ook deelnemers waren die gingen stappen, incl. de organisatoren). Op zondag zijn we naar Pamukkale gegaan. Onderweg hebben we nog een tussenstop gemaakt bij een oud treinmuseum. Het viel mij op dat de treinen totaal niet onderhouden werden en dat alles vastgeroest zat en je overal spinnenwebben zag. Verder was het wel heel leuk om eens door zo'n oude trein te lopen. Hierna gingen we verder richting Pamukkale. Voordat we de berg op gingen, hebben we eerst wat gegeten. Ook hebben Donna en ik hier even onze korte broek aan gedaan, zodat we lekker makkelijk pootje konden baden in de baden van Pamukkale. Eenmaal op de berg aangekomen, zagen we al donkere wolken aankomen. Ik heb snel nog mijn jas gepakt en ben vervolgens naar de ingang gelopen. Natuurlijk, precies toen we binnen waren, begon het KEIHARD te regenen. We hebben met z'n allen zo'n 5 minuten moeten rennen tot we voor het eerst konden schuilen. Gelukkig ging het zonnetje na 20 minuten wel weer schijnen en konden we richting de zoute baden. Hier hebben we een tijdje rondgelopen en foto's gemaakt. Vervolgens ben ik met Rosan nog het museum ingegaan om wat oude tekeningen en tombes te zien. Na deze culturele uitstap zijn we terug naar de bus gelopen en zijn we terug naar Istanbul gereden. Om 4:30 lag ik op bed en om 6:45 ging mijn wekker. Wat een geweldig kort nachtje zo!

Nou lieve luitjes, dat waren mijn verhalen wel weer voor de afgelopen 4 weken. Nu ga ik lekker genieten van mijn vakantie en kijk ik uit naar a.s. donderdag, wanneer mijn vader 4 dagen langs komt! Ook kijk ik heeeeel erg uit naar de 28e, want dan komt mijn lieve vriendinnetje Femke me opzoeken en zullen we samen Kingsday vieren. Ik weet het, dat is op de 27e, maar wij hebben het zo kunnen regelen dat onze stamkroeg dit op de 28e viert!

Zoals mijn oma altijd zegt: 'Tot we mekaar weer zien!'.

Liefs,
Romy

P.S. De foto's zal ik later plaatsen.
P.P.S. Reactie op Gerda: Naar aanleiding van de bom werd de school niet gesloten. Wel werden alle uitstapjes en tripjes gecanceld. Onze stage-instelling ligt ook in een totaal niet gevaarlijk gebied. Dus dit speelt natuurlijk ook mee bij deze beslissing.